Rasa Malamut Alaskan

Malamut Alaskan to jedna z bardziej charakterystycznych ras psów, łącząca wizualne i behawioralne cechy psa i wilka. Jak wskazuje już sama nazwa, gatunek ten pochodzi z dalekiej północy kuli ziemskiej, a środowisko naturalne pierwotnych przedstawicieli tej rasy odciska swoje mocne piętno właśnie na wyglądzie, zachowaniach i skłonnościach tych psów. Nazwa rasy przechowuje nie tylko jej geograficzne pochodzenie, ale także odnosi się do nazwy plemienia Malemutów, czyli rdzennych mieszkańców Alaski. Nowa rasa powstała bowiem wskutek krzyżowania się psów malemuckch z gatunkami, które przywieźli ze sobą amerykańscy osadnicy. Okazją do zaistnienia warunków takiej współegzystencji był czas trwania gorączki złota, który kusił wielu spragnionych bogactwa poszukiwaczy cennego kruszcu. Obecnie Malamut Alaskan to jedna z najstarszych psich ras na świecie, a dbanie o zachowanie jej czystości leży na sercu wielu miłośnikom tych pięknych i inteligentnych zwierząt.

Do pracy i do zabawy

Malamuty były pierwotnie wykorzystywane jako psy pociągowe. Sprzyjała temu ich mocna budowa ciała, silne umięśnienie i energia potrzebna do holowania ciężkich przedmiotów. Dorosły osobnik może mierzyć ponad 60 cm wysokości i ważyć około 40 kg. Wszystko to wskazuje dość dobrze, że dostateczne i racjonalnie zbilansowane wyżywienie to bardzo ważny element, jaki musi wchodzić w skład obowiązków przyjmowanych przez właścicieli tych psów. Warto też wcześnie pomyśleć o zastosowaniu podstawowych elementów tresury, ponieważ dorosły i silny pies nie będzie skory do słuchania poleceń, których nie nauczono go za młodu. Gabaryty i stadny instynkt Malamutów również mogą być pewną przyczyną problemów, gdy pies przyzwyczai się do entuzjastycznego witania gości czy właścicieli. Znający swoje prawa i obowiązki Malamut stanie się w szybkim czasie ulubieńcem całej rodziny, wiernym towarzyszem zabaw, a także kompetentnym obrońcą. Pies tej rasy posiada wystarczająco dużo siły i cierpliwości, by wtórować zabawom dzieci, o ile nie przestraszą się one jego wilczego uroku. Pociągowe zastosowanie Malamutów bardzo łatwo przekuć w zbiorowe zabawy, wykorzystując wytresowanego psa na przykład do ciągnięcia sanek podczas pięknej śnieżnej pogody. Psy te mają bardzo wysoko rozwinięty instynkt stadny: poznawszy członków swojego nowego stada, jakim jest rodzina i przywiązawszy się do nich, bardzo skrupulatnie pilnuje swoich towarzyszy. Źle znosi rozłąki i potrafi donośnie wyć, czy to ponaglając maruderów podczas spaceru, czy oznajmiając swój smutek po rozstaniu z właścicielem, który wyszedł do pracy.

Trudności klimatyczne

Ponieważ Malamuty są naturalnie przystosowane do życia w mroźnych warunkach klimatycznych, posiadają między innymi podwójną warstwę futra. Już podczas ciepłej pory roku w klimacie umiarkowanym, właściwość ta potrafi doskwierać tym psom. Podczas europejskiego lata Malamuty szczególnie intensywnie szukają miejsca, gdzie będą mogły się ochłodzić i poczuć w miarę swobodnie. Wówczas mogą tracić entuzjazm do podejmowania szczególnie żywiołowej aktywności fizycznej i po prostu leżeć przez większość dnia na chłodnym podłożu. Właściciele powinni zaś pamiętać, że podwójna warstwa futra oznacza dwa razy bardziej intensywne linienie i przygotować się na konieczność regularnego usuwania sierści, pozostawianej przez psa. Jednak z uwagi na swoje rozliczne właściwości, zwłaszcza imponującą prezencję psa obronnego, Malamuty są zwykle przygarniane przez mieszkańców domów jednorodzinnych, a wówczas problem nie jest zbyt dokuczliwy.